Herfst
It's raining again
heaven is down below.
It makes me crying
it makes me feel so low.
Yesterday was sunny
light and bright and gold.
Now it's dark and grey again
It puts me back on hold.
Refr.
Rainy day's
the sun is gone
drops are falling down.
Rainy day's
they will pass by
don't give me just a frown.
I long again for yesterday
maybe tomorrow too.
The sun will kiss my face again
I'm shure it just will do.
Refr.
Onze maatschappij wordt gedragen
op vrije mening, mogen zeggen wat je vindt.
Tegelijk verpest juist deze waarde
het feestje van de Sint.
Ineens mag Piet er zijn
in elke vorm en elke kleur.
Maar de kleur zwart is ineens een probleem
nu mag die man niet meer door de deur.
En als je daar dan wat van zegt
staan er mensen op, gekwetst.
Word je als racist weggezet
omdat je andere mensen 'pest'.
Natuurlijk zijn de reacties daarop
totaal niet goed te praten.
Maar he, het is eeen kinderfeest
moet men elkaar daarom nou haten?
Laat Piet zwart zijn, of geel of rood
je doet er niemand kwaad mee.
Er gaat daarom heus niemand dood
is het opzettelijk kwetsen? Nee!
Mensen maak een einde
aan dit eindeloze gejeremieer!
En zet omwille van de kinderen
nou eens een leuk feestje neer.
Onze maatschappij wordt gedragen
op vrije mening, zeggen wat je vindt.
Laten we nou alsjeblieft geen verdeeldheid zaaien
op het feestje van de Sint.
Op een mistige dag
ga ik naar zee
en drijf ik op de golven
met de mist mee.
Naar onbekende bestemming
ik ga waar ook de mist
gaat en ondertussen
word ik lekker niet gemist.
Weer een film
het WTC
is niet meer.
Weer een film
het WTC
ik herinner me weer.
Weer een film
het WTC
twee jaar geleden.
Weer een film
het WTC
in mijn gedachten gemeden.
Weer een film
het WTC
dat mij in het heden sleept.
Weer een film
het WTC
dat niemand meer vergeet.
Een gewone dag
als alle andere dagen
toen het nacht werd in Amerika.
Mensen aan het werk
als alle andere dagen
toen het nacht werd in Amerika.
Vliegtuigen
stortten neer
toen het nacht werd in Amerika.
Duizende doden
op deze gewone dag
toen het nacht werd in Amerika....
Er zijn geen bloemen meer
de wereld is grijs
en de bomen zijn kaal.
Er zijn geen bloemen meer
de zon breekt door
de wereld is grijs.
Er zijn geen bloemen meer
maar als ik goed om me heen kijk
zie ik dat de stralen alles gekleurd hebben.
Het stormt
de wind blaast mijn gedachten
door mijn hoofd.
Het stormt
de wind blaast mijn gedachten
uit mijn hoofd.
Het stormt
de wind blaast mijn gedachten
zo ver weg.
Het stormt
de wind blaast
ik ren achter mijn gedachten aan
om ze te vangen.
Want zonder gedachten
krijg ik alles
nooit op een rijtje..
In stralen
valt de regen
als een gordijn
langs het raam.
Op het schoolplein zitten meeuwen
grote, witte.
Ze krijsen en kibbelen
om een stukje brood,
want dat is waarom ze hier zijn.
De bel gaat en het schoolplein
is niet langer leeg.
De meeuwen,
ze stijgen op en blijven zweven.
Wachtend,
tot het schoolplein weer leeg is....